Blog geschreven door Dominique Verschuren
Zijn we in Kopenhagen? Of in Lissabon? Nee hoor. We zijn gewoon in het vertrouwde Parijs. Om precies te zijn in het 12de arrondissement tussen Place de la Bastille en het prachtige Gare de la Lyon. Rue Crémieux. Of ook wel: “Rue d’Instagram”.
Dat zit zo: in Parijs vind je weinig straten die fotogenieker zijn dat dit kleurrijke pallet aan kleine huisjes. Rue Crémieux is typisch een 19de-eeuwse straat. Ooit op deze plek stond de gigantische Nationale Arena. Geïnstalleerd in 1855, maar enkele jaren later alweer met de grond gelijk gemaakt. Parijs was in deze periode, de tijd van baron Haussmann, erg actief op stedenbouwkundig gebied. De kaart van Parijs veranderde voor 60%. Niet alleen de enorme boulevards werden aangelegd, maar ook hele nieuwe woonwijken.
En dus ook in wat vanaf 1860 het 12de arrondissement was geworden. De Compagnie Générale Immobilière, met aan het hoofd Moïse Polydore Millaud, legde nieuwe straten aan vol met arbeidershuizen. 35 rijtjeshuizen met maximaal 2 verdiepingen volgens het model van een arbeidersstad zoals die erg modern en populair was in de 19e eeuw. De huizen in rue Crémieux werden destijds bewoond door welgestelde arbeiders.
1910 is in de Parijse geschiedenis hét jaar van de legendarische overstroming van de Seine. Op rue Crémieux nummer 8 steeg het water tot 1 meter 75. Die stand is nog altijd te zien met een gedenkplaat van aardewerk.
De naam van de straat kwam van de advocaat en politicus Adolphe Crémieux (1796-1880). Crémieux was een voorvechter voor de rechten van de Israëlieten. Met name ijverde hij voor de “inheemse Israëlieten van Algerije”. Algerije was toen nog een belangrijk kolonie van Frankrijk. Hoe belangrijk Crémieux is voor de Israëlieten blijkt ook uit de straten in Jeruzalem, Tel Aviv en Haïfa die naar hem vernoemd zijn.
Die straten zijn ongetwijfel niet zo kleurrijk als in Parijs. Want de roem van Crémieux’ straat is vooral sinds 1993 enorm gestegen. In 1993 werd de kleine straat van 144 meter lang op verzoek van de bewoners autovrij verklaard en geheel geplaveid. De eerste huizen werden geverfd in de kleuren van de regenboog. Het begon met pasteltinten, maar intussen zijn die kleuren feller en feller geworden. Groen op nr. 21, blauw op nr. 22, paars op nr. 23, geel op nr. 24. Een explosie van kleuren wacht op onze ogen en die charme werkt altijd.
Maar ja, aan ieder voordeel kleeft een nadeel. Want hoge bomen vangen veel wind. En nog meer van zulke uitdrukkingen… Wat ik eigenlijk wil zeggen: Als iets opvalt dan komen daar mensen op af. Dat leidde dus tot maatregelen met borden als “verboden om te fotograferen” op sommige gevels in rue Crémieux. Andere bewoners hebben een Instagram-account aangemaakt met de naam “Club Crémieux”. Zo willen ze de spot drijven met influencers en Instagrammers die de hele dag door hun straat paraderen. Het is een komen en gaan van nieuwsgierige toeristen. Daar ben ik nu met deze blog ook een beetje debet aan. Dus bij deze het vriendelijke verzoek: denk aan de buren die in de straat wonen en hou het een beetje kort ajb. 😉
Wil je graag onbekendere delen van Parijs ontdekken? Kijk voor ideeën op: https://www.parispromenade.org/nederlands/
