Gastblog | Een interview met een Parisienne
Gastblog

Gastblog | Een interview met een Parisienne

 Blog geschreven door Dominique Verschuren

Haar naam is Annemarie. Ze is onlangs 80 geworden en woont sinds 1959 in Parijs. Voor degenen onder jullie die stilletjes dromen van een leven in Parijs is zij de uitgelezen persoon om enkele vragen aan te stellen.

Hoe ben je in Parijs terechtgekomen?
Annemarie: ‘Ik kom uit een Nederlandse provinciestad, maar al heel jong voelde ik dat Parijs de stad was waar ik moest zijn. Als meisje was ik geïnteresseerd in de impressionisten. Daarvoor moet je in Parijs zijn. Om een baantje te vinden en Frans te leren had ik mij ingeschreven aan de Alliance Française. Zonder dat mijn ouders het wisten. Nadat ik het besluit voor mezelf had genomen zei ik plompt tegen mijn ouders: “Ik ga”.’

Hoe reageerden je ouders?
Annemarie: ‘Die keken wel even op natuurlijk. Maar mijn ouders waren ook avontuurlijk aangelegd toen ze jong waren. Zij hebben mij met de auto naar Parijs gebracht. Ik had een adres gevonden even buiten Parijs, in Antony. Onderweg moesten we de weg vragen. GPS had je toen nog niet! Het was de eerste keer in Parijs voor mij. Een Fransman gaf mij antwoord waar mijn vader bij was, maar ik begreep er helemaal niets van. Mijn vader nijdig: “Ik dacht dat jij Frans sprak!!!”’

Wat ging je er doen?
Annemarie: ‘Ik werd au pair, maar dan zonder kinderen. In plaats van kinderen zorgde ik voor een oudere dame die ernstig ziek was en die alleen met haar dochter woonde. Ik hoefde niets te doen, niets schoon te maken, geen huishouden… Enkel daar aanwezig zijn. ‘s Middags ging ik naar school, de Alliance Française. Toen de oude dame was overleden ben ik daar gebleven als gezelschapsmeisje voor haar dochter. Iedere avond nam ze mij een dictee af. Dan leer je wel goed Frans, hoor! En ze heeft me nog iets belangrijks bijgebracht: “Kijk altijd omhoog als je door Parijs loopt. Want daar gebeurt het.” Ze had gelijk, er is zoveel schoonheid te zien, al die gevels.’

Thuis onder de Parijzenaars

En je bent blijven plakken…

Annemarie: ‘Ja, Parijs beviel me wel. Ik was 1 meter 53. De mensen hier waren niet zo groot als in Nederland. En uiteraard beviel het leven me hier. Ik heb me helemaal aangepast. Bewust niet voor Nederlandse vrienden gekozen. Ik had de houding van: een jong meisje in de grote stad, die zal wel eens even de echte wereld ontdekken. Het was zeer opwindend.’

Voel je je dan meer Nederlandse of Française?
Annemarie: ‘Ik voel me meer Française dan Nederlandse. Sterker nog: ik ben Française. Dat komt door mijn huwelijk met een Fransman, in 1963. Daardoor verloor ik automatisch mijn Nederlandse identiteit.’

En je hebt je nooit meer bedacht?
Annemarie: ‘Bedacht niet, maar het is me wel een keer hier in Parijs aangeraden. Dat zat zo. Mijn tas was gestolen in Amsterdam. Waar anders! Met al mijn papieren erin. En dus ook mijn Carte d’Identité. Toen voelde ik me wel naakt, zonder al die gestolen papieren. Ik heb de diefstal bij de politie opgegeven. En ik moest dus een nieuwe ID-kaart zien te krijgen. Daarvoor moest ik bewijzen dat ik Française was. Nou, dat was geen sinecure. Dat ik getrouwd was met een Fransman, was niet voldoende. Onze huwelijksdocumenten voldeden niet. De Franse nationaliteit van mijn man was ook al geen bewijs. Ik moest op zoek naar officiële documenten van zijn ouders én grootouders. Dat heeft wéken geduurd! Ik reclameren bij de Prefecture de Police de Paris, hoofdbureau van politie. Toen kreeg ik als antwoord: “Heeft u, mevrouw, uw Nederlandse nationaliteit niet meer? Die nationaliteit terugkrijgen gaat vast véél sneller dan deze papieren rompslomp hier!”’

Na 60 jaar in Parijs gewoond te hebben, wat is volgens jou het grootste verschil tussen Parijs toen en nu?
Annemarie: ‘La vie de quartier. Er waren toen veel meer kleine winkels, er was veel meer gemeenschapszin. Nu is er veel minder dat buurtgevoel. Er zijn momenteel heel veel buitenlanders in Parijs. Rond 1960 waren die er veel minder. Parijs is natuurlijk altijd een kosmopolitische stad geweest, maar het massatoerisme is nu echt enorm toegenomen. Bijvoorbeeld een paar straten verderop in Le Marais zijn heel veel joodse winkels verdwenen. Er wordt nu heel veel Engels gesproken. Op Place des Vosges, hier om de hoek, hoor je vooral Engels.’

Hoe sta je daar tegenover?
Annemarie: ‘Het is jammer, maar ik heb geen heimwee naar vroeger. Ik ben weliswaar geen 19 meer, maar de stad gaat niet té snel voor mij.’

Goede raad voor wie van Parijs droomt

Het klinkt als een prachtig leven vol mooie ervaringen. Je hebt ooit die onbezonnen sprong gemaakt om hier te komen wonen? In hoeverre moedig je anderen aan om hetzelfde te doen?
Annemarie: ‘Ik moedig helemaal niemand aan om in Parijs te komen wonen.’

Dat zullen de lezers leuk vinden om te lezen!
Annemarie: ‘Hoho. Ik zal me nuanceren. Als je gesetteld bent in Nederland, zou ik het niet aanmoedigen. Je zit nergens beter dan in je eigen land. Mijn eigen land was en is Frankrijk. Ik begon voor het eerst echt na te denken over het leven toen ik al in Frankrijk woonde. Met anderen woorden, die grote verandering maak je niet na je 30ste.’

Klinkt overwogen. Maar wat raad je dan wel aan?
Annemarie: ‘Hou je basis in Nederland. Maar neem bijvoorbeeld een pied-à-terre in een levendige buurt van Parijs. Waar? Overal behalve het 15de en 16de arrondissement. Dat zijn saaie delen van Parijs. Bijvoorbeeld het 13de en 14de hebben quartiers die wat rustiger zijn maar wel heel leuk. Of koop een petit studio. Ik ken iemand die bezit een studio hier in Parijs. Een groot deel van het jaar, wanneer hij niet in Parijs is, dan verhuurt hij dat aan toeristen. De rest van de tijd gebruikt hij het zelf. Dat is zeker de moeite waard!’

Tot slot, wat is je favoriete plek in Parijs?
Annemarie: ‘Goh, dat is moeilijk. Ik hou veel van de jardins. Parc Monceau in het bijzonder. Ik heb daar vlakbij nog gewerkt. Prachtige omgeving. En Île Saint-Louis, het kleine eilandje in de Seine, charmeert mij ook iedere keer weer.’

Ik wil Dominique en Annemarie hartelijk dank voor dit prachtige interview! Heel leuk om een interview met een Parisienne op dit blog te mogen delen.

Ons aanbod aan tours vind je op: https://www.parispromenade.org/nederlands/

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *